Jungle en strand

Ons laatste bericht kwam uit Panama City. We hebben daar het Panama Kanaal bezocht en een enorm vrachtschip door de sluis zien varen. Het is bijzonder omdat we de geschiedenis van het kanaal kennen en het kanaal een enorme impact heeft gehad op de ontwikkeling van Panama.
8 januari staan we vroeg op om te vertrekken naar David. Tot onze verbazing zijn we om zeven uur al op het station en kunnen we mee met de bus van 07.15. Het is steenkoud in de bus maar gelukkig zijn we daar (door onze Azie ervaringen) op voorbereid en we hebben een trui meegenomen in de bus. In David hebben we al een dormbed in een hostel gereserveerd, we slapen hier toch maar 1 nachtje.
9 januari vertrekken we naar het hostel Lost and Found, een uurtje met de bus vanaf David. We hebben wat moeite om in het busje te komen omdat de buschauffeur liever in een keer doorrijdt en niet na een uur weer moet stoppen. Uiteindelijk mogen we toch mee (op de twee meest onmogelijke plaatsen).
We stappen uit en klimmen via een steil en glibberig pad omhoog naar het hostel. We worden ontvangen door Katja (een vrijwilligster uit Finland) en we krijgen een korte uitleg over het hostel en de paden die we kunnen wandelen. Daarnaast legt ze uit dat alles gerecycled wordt (gelukkig moeten we ons toiletpapier verbranden) Het is een superplek met een grandioos uitzicht op vulkaan Baru. Het enige dat niet helemaal meezit is het weer want het waait behoorlijk!
s middags gaan we gelijk de trail door de jungle bewandelen. Het is heel erg stijl en een grote glibberpartij maar het uitzicht is een echt beloning; we kunnen helemaal tot aan de pacific kijken. s avonds maakt Luce (een panameze vrouw) het eten klaar, echt smullen!
De tweede dag in Lost and Found gaan we wederom de trail lopen maar nu lopen we de lange route richting de rivier. We nemen dit keer een wandelstok mee zodat we met het dalen iets meer steun hebben. Als we bij de rivier aankomen gaan we op de grote stenen even lezen en genieten van het zonnetje. Als we terugkomen in het hostel merken we dat de beentjes toch wel een beetje moe zijn! Maar we gaan nog iets heel bijzonders bekijken. Katja heeft een kolibrienestje ontdekt en wij mogen het zien. Jeetje wat klein!
Tijdens het eten kletsen we met een Nederlands stel dat door Costa Rica aan het fietsen is en we wisselen nog wat tips uit. Op het platform bij de eettafel komen, als het donker is, een aantal nachtdieren langs!
Het is tijd om te vertrekken (11 januari), we staan om zeven uur aan de kant van de weg te wachten op een bus... maar het is zondag en het is niet echt druk. Na een half uur (en vier voertuigen) komt er een busje langs dat ons naar David brengt. Vanaf daar gaan we naar Paso Canoas om de grens over te gaan naar Costa Rica. Na de uitreisstempel van Panama en de inreisstempel voor Costa Rica pakken we de bus naar Neily. Daar staat de vierde bus van vandaag alweer klaar (soms heb je geluk) en die brengt ons naar San Vito. Het is een prachtige rit omhoog door de bergen. In San Vito gaan we op zoek naar een hostel. We vinden Hotel Rino, daar willen we natuurlijk wel een nachtje slapen! De eigenaar vindt het maar wat grappig!
In het dorpje is verder niet erg veel te beleven, behalve dan een italiaans restaurant met een heerlijke pizza! We besluiten dan ook om de volgende dag door te reizen naar de kust.
We moeten wederom vroeg op staan, half zes gaat de wekker omdat we de bus van 06.45 uur willen halen. Dat lukt en om 10.00 uur zijn we in San Isodro. Hier moeten we eigenlijk tot 16.00 uur wachten op de bus naar Uvita, maar er is een ander stel dat ook die kant op wil en we delen een taxi. We zijn op tijd in Uvita en we vinden al snel een kamer in Hostel Tucan. Een relaxte plaats met een overdekte binnentuin, hangmatten en een bar. Uvita is niet veel meer dan wat huisjes langs overharde wegen maar zo vlak bij de Pacific heeft het wel zn charme.
De tweede dag in Uvita gaan we mee met een walvis- en dolfijntocht. Onze boot wil niet starten dus we worden opgepikt door een andere. We gaan snorkelen en daarna zien we dan dolfijnen! wauw...wij hadden ze nog niet eerder gezien en vinden het bijzonder om ze in het echt te zien, ook al is het van een afstand! Walvissen zien we niet maar voor ons is het tochtje al goed! We snorkelen nog een keer en gaan terug naar de kust. Als we terug zijn in ons hostel gaan we wat lezen in een hangmat en nu zitten we dus in een iets te koud internetcafe. We hebben besloten om nog een dag langer in Uvita te blijven...

Voor een paar fotos:
http://picasaweb.google.com/rinoentjitske/CostaRicaPanamaNicaragua3#