Van Costa Rica naar Nicaragua

Ons laatste bericht kwam uit La Fortuna (costa rica). We zijn daar de tweede avond met mr. Lava Lava (ja, zo noemt iedereen hem) naar een uitzichtpunt gereden. Hier hebben we lava van de vulkaan naar beneden zien komen. Ook hebben we de eruptie van de vulkaan gehoord. Een spectaculair gezicht en geluid! De tweede dag in La Fortuna gaan we naar Nationaal Park ´vulcano Arenal´. We lopen hier een route die langs de oude lava van 1968 en 1992 gaat. Het is een bijzondere route doordat de vegetatie continue anders is. We komen zelfs nog door een stukje regenwoud dat niet is aangetast... Als we bij de lava van 1992 zijn komt er een behoorlijk irritante whitenose caoti achter ons aan. We maken natuurlijk wel snel een foto maar hij blijft ons achtervolgen...waarschijnlijk doordat er toeristen zijn die het beest voeren... Naast de whitenose caoti zien we ook nog wat wilde varkens, mooie loopvogels (een soort pauw), een toekan en bijzondere blauwe vogels. Na een behoorlijke wandeling komen we terug bij de weg waar de bus naar La Fortuna langs komt. Of in ieder geval zou moeten... we wachten 1,5 uur maar geen bus! Gelukkig is er een aardige man die ons een lift wil geven.
Donderdag 22 januari gaan we naar Nicaragua. We pakken de bus naar Los Cillos dat bij grens in Costa Rica ligt. Hier moeten we even zoeken naar de immigratie maar de uitreisstempel is snel gekregen. Daarna gaan we in het haventje wachten op de boot die ons naar San Carlos in Nicaragua brengt. Hier praten we wat met twee belgen die ook die kant op gaan. Na twee uur wachten vertrekt de boot en het is een mooie tocht. We zien allerlei soorten vogels en apen. Ook zien we dat het stroomafwaarts wel armoediger wordt. Er zijn veel bamboehutjes en er wordt vanuit kleine bootjes gevist. In San Carlos moeten we door de Nicaraguaanse immigratie. Het gaat heel soepel en relaxed maar door de vele admistratie duurt het wel erg lang... Wij hebben nog geen geld dus we moeten eerst naar de bank, gelukkig zijn we net op tijd want de bank gaat net dicht!
San Carlos is een klein schattig dorpje waar niet zo veel te doen is. Het meeste vervoer gaat hier over water omdat er weinig wegen zijn (die ook nog eens erg slecht zijn). we vinden een leuk restaurantje waar een erg aardige dame in de bediening staat. Ze vindt ons wel interessant en we kunnen dus weer wat Spaans oefenen! Ons eerste indruk van Nicaragua is helemaal goed. De mensen zijn relaxed en vriendelijk en het is een stuk goedkoper dan in Costa Rica!
Vrijdag gaan we naar El Castillo. Volgens de Lonely Planet een bootrit van ongeveer 2 uur. Wij komen op een Carga (vrachtbootje) terecht en na 4,5 uur zijn we er nog niet. Het is niet echt comfortabel tussen de kratten bier (tja, ze zijn lauw) en als we in een dorpje aankomen zien we de rappido aan komen varen. We stappen snel over en binnen een half uur zijn we in El Castillo... We vinden hier een mooi hotel waar we kiezen voor de goedkoopste kamer. We gaan eten en we kletsen daar wat met de ober die de helft van het jaar in Duitsland woont. Als we terugkomen in ons hotel mogen we, omdat het zo rustig is, voor dezelfde prijs in de luxe kamer met balkon slapen. Boffen wij even!
De eerste dag in El Castillo beginnen we met een supergoed ontbijt in ons hotel. Daarna gaan we het dorpje verkennen. Er staat een fort vanwaar we een mooi uitzicht hebben over de rivier. We gaan op zoek naar iemand die ons iets meer kan vertellen over een trip die we de volgende dag willen doen maar aangezien er niet zoveel toeristen zijn weten ze nog niet of de trip wel door kan gaan. Aan het eind van de dag gaan we op ons balkon een biertje drinken. Het komt met bakken de lucht uit (Het is hier één van de natste plekken ter wereld) maar ach...wij hebben er geen last van! Na een tijdje wordt er bij het haventje vuurwerk afgestoken en komt er een boot met muziekanten aan. Als we vragen wat er aan de hand is blijkt dat er morgen ´fiesta´ is! Dat willen we meemaken...
...of toch niet...Om 05.15 uur worden we wakker van vuurwerk en de zelfde ´fanfare´ die gister aankwam met de boot. We blijven toch nog even liggen, gaan ontbijten en lopen naar het basketbalveld want er is een wedstrijd! De (lokale) strijd barst los en het is leuk om te zien hoe het publiek meeleeft. Na de wedstrijd gaan we wat eten omdat we om twee uur terug willen zijn. Dan begint namelijk het stierenrijden! De tribune is propvol met families die komen kijken. Bij de eerste stier is het nog een beetje rustig maar naarmate er meer stieren in de ring zijn geweest wordt het steeds vermakelijker om te zien. Of zou dat komen doordat de helden op de stier en in de ring steeds meer alcohol op hebben... Ook de cowboys zijn leuk om naar te kijken, ze zijn erg behendig met hun lasso!
Aan het eind van de middag gaan we terug naar het hotel. Het wordt schemerig maar er is geen electriciteit. Dat is dus een koude douche in het donker! In het hotel worden kaarsen aangestoken en we gaan op het balkon wat zitten lezen en lekker eten.
Vanmorgen zijn we met de boot vertrokken uit El Castillo en we zijn weer in San Carlos. We zijn hier weer omdat onze boot naar Isla Ometepe morgenmiddag vertrekt. Het is een tocht van 9 uur naar het grootste eiland in een zoetwatermeer ter wereld. We zijn benieuwd.

Aangezien de computers hier niet zo snel zijn plaatsen we de volgende keer weer foto´s! sorry voor de plaatsjeskijkers!