(Culturele) ontdekkingstocht

Na een kort treinritje derde klasse, van 2,5 uur zijn we in Lampang. Een klein en rustig stadje waar we ons 's middags goed vermaken. We hebben een kamer in een heel mooi koloniaal huis aan de rivier met een prachtige tuin, ook fijn voor Ize en oole. Als eerste gaan we op zoek naar een lunch! Dat is nog niet zo gemakkelijk. Na behoorlijk zoeken belanden we bij een eetstalletje waarvan we twee weken geleden niet gedacht hadden ooit te gaan eten. Maar het was heerlijk! De rest van de dag bekijken we de grootste wat in het dorp, we lezen en spelen en genieten van het mooie Lampang.

Ook al hadden we stiekem nog wel een nachtje willen blijven, de treinkaartjes zijn gister al gekocht dus we stappen weer op de trein voor een lange rit naar Ayuthuya. Het begin is niet best omdat de trein een half uur vertraging heeft. Maar we hebben de lachers op onze hand omdat Ize en Oole de plaatsnamen die de conducteur noemt na-papegaaien... We vertrekken om 11.10 en komen na een rit van 7,5 uur in het donker aan. Na een kort ritje met de ferry en het nodige zoekwerk vinden we ons hotel. We checken in, gaan meteen eten, maar toch is het pas 21.00 (!) uur voordat Ize en oole op bed gaan. Ze hebben het supergoed gedaan vandaag. Blijkbaar zijn ze al helemaal in de relaxmodus :-)

Vandaag is de missie om fietsen met kinderzitjes te vinden...en dat lukt al snel! We hebben bekijks, vooral met Oole die in een soort boodschappenmandje voorop zit. Het is zo fijn om Ayuthuya op deze manier te ontdekken. We kunnen grotere afstanden afleggen en Ize en oole zien veel. We bekijken een aantal tempels (denk aan Angkor Wat) en naast het fotograferen van de prachtige oudheden zijn er wederom twee blonde attracties die op menig Thais fototoestel staan. Ize vindt het nog wel ok maar oole begint er af en toe tabak van te krijgen :-)
Natuurlijk staan we even stil als de olifanten langskomen... Ize en Oole blijven maar naar ze zwaaien.
Na de lunch gaan we zwemmen en Oole gaat even slapen. Daarna gaan we weer fietsen en met de ferry over. We willen een museum bezoeken naar kunnen het niet vinden. We zien wel heel veel mensen die vissen aan het voeren zijn. En niet een beetje... ONTZETTEND veel voer voor ONTZETTEND veel vissen. Ize krijgt een mandje voer van een aardige Thai zodat ze ook kunnen voeren. We varen met de ferry terug en rijden naar de night market waar we iets te vroeg zijn. We vinden een stalletje met heerlijk eten waar Ize en Oole ook van smullen. We kopen mango en pommello op de markt en daarna gaan we naar het hotel.

Nog een dagje fietsen in Ayuthaya, waar de voorbereidingen voor het Chinees nieuwjaar in volle gang zijn (lampions, bloemen, voedsel offeren).
Vandaag fietsen we van het eiland Ayuthuya af naar een grote Wat. We moeten hiervoor wel een groot kruispunt/weg over. Maar goed, ook dat lukt weer... Het ritme lijkt op gister: goed lunchen, zwemmen, relaxen en naar de night market. Wat hebben we het zwaar ...

'S ochtends staan we even voor negen uur klaar om te vertrekken met de minivan naar Kanchannaburi. Maar ken jij die grap van die minivan... Nou inderdaad die kwam dus niet. De eigenaresse van het hotel bij wie we de kaartjes hadden betaald kwam om strak 09.00 uur aanrijden en vroeg doodleuk: where do you go today? Wij in koor: to Kanchannaburi! Na wat woordenwisseling en alternatieven van haar kant (met de lokale bus, veel goedkoper + met de taxi is maar 300 baht extra) en voet bij stuk van onze kant (jouw fout, jij zoekt een oplossing) geeft ze aan dat ze baalt en dat ze een oplossing heeft. Haar broer brengt ons met de auto. En zo staan we alsnog vrij snel (2,5 uur) voor ons nieuwe hotel. Piekfijne plek, goed zwembad waar we gelijk in plonsen. We regelen bij de buren fietsen en fietskar (!) voor morgen.

Ken jij de grap van die fietskar... Nou die stond 's ochtends achter slot en grendel = dicht. Balen, nu gaan we te voet op zoek naar andere fietsen met zitjes maar die zijn niet te krijgen. Dus lopen. We bezoeken de oorlogsbegraafplaats waar de slachtoffers liggen die hebben meegewerkt aan de Birma spoorlijn. Rino en Ize gaan daarna naar het museum en Tjitske en oole lopen de twee km terug naar het hotel (2 kinderen in een museum is geen succes ;-). 'S middags regelen er alsnog de fiets (met een 'welgemeend' sorry van de verhuurder). We fietsen gelijk door naar 'The bridge over the River Kwai'. Het is er druk maar we lopen toch naar de overkant en ook wij hebben een passerende trein.

De volgende dag regelen we tickets voor de minivan naar Hua Hin voor overmorgen. Omdat we een fiets hebben doen we dit op het station (ver van het centrum) en hier krijgen we weer het ouderwetse backpack gevoel: veel hokjes, nog meer bussen en het gevoel dat je het nooit zult vinden... Tot een aardige Thai je helpt.
Daarna fietsen we naar On's kitchen voor een kookworkshop. Supertof! We maken twee keer een curry, morningglory, soep, Pad Thai, een nagerecht met Sticky Rice, smullen! En Ize vindt het super om te helpen! Wat een fijne ervaring!